FLEXIBILIDAD LABORAL, CONCILIACIÓN

O 70% dos empregados españois considera que o seu traballo non é flexible para conciliar vida persoal e traballo, segundo o informe '10 anos de Conciliación en España (1999-2009) ' realizado polo Centro Internacional Traballo e Familia do IESE Negocio School, que reflicte que a loita pola conciliación en Europa segue sendo "monopolio" das mulleres.

O estudo analizou 5.000 empresas e recolle os avances que se produciron ao longo dos últimos 10 anos, as boas prácticas das empresas en España e as medidas de conciliación que se están a adoptar nos países da Unión Europea. Así, pon de manifesto que a "importancia" da flexibilidade, tanto no tempo coma no espazo.

Nese sentido, os resultados reflicten que estas son as políticas "máis demandadas" polos empregados, a pesar de que algunhas empresas se resisten a xeneralizalas. Non obstante, os datos indican que, a pesar de que aínda queda moito camiño por percorrer, "se avanzou moito neste terreo".

Unha das autoras do informe, Nuria Chinchilla, sinalou que a Lei de conciliación ou a Lei de Igualdade, xeran, nalgúns casos, un "efecto búmeran" contra as mulleres. Por iso, explicou que "mentres que non haxa un apoio que incentive as empresas será difícil evitar a discriminación pola maternidade". Así, considera que "hai que adaptar a lei para que se axude as empresas".

Igualmente, resaltou que "o que de verdade axuda a que o traballo non se converta nun obstáculo para o desenvolvemento do proxecto persoal é o convencemento dos empresarios". Ademais, o informe mostra que o aumento de taxa de dependencia derivado da crecente esperanza de vida e a baixa natalidade fai "aínda máis necesaria" a conciliación.
O informe mostra que tamén a igualdade é "unha materia pendente", xa que en 2009 do 18 por cento da poboación activa europea que traballaba a tempo parcial, o 31 por cento eran mulleres fronte ao 8 por cento de homes. Nese sentido, indica que mesmo os Gobernos poñen un "ton feminino" á conciliación, mentres que é obriga compartida a de coidar os fillos ou persoas dependentes.

Chinchilla explicou os tres retos e solucións para solucionar esta situación de cara ao futuro; formular as relacións de traballo e familia como unha fonte de beneficio mutuo e non de conflito; valorar o beneficio que se deixa de percibir cando non existen políticas empresariais flexibles; e reorientar o concepto e o valor do tempo no traballo.

Do mesmo modo, recordou que en países como Holanda, Francia, Alemaña, Suecia ou Noruega, a racionalización de horarios fixo posible unha maior incorporación da muller ao mundo laboral, o aumento do índice de fertilidade e de produtividade en relación co número de horas traballadas.

Finalmente, o director xeral de The Family Watch, Ignacio Socías, sinalou a "importancia" que ten adoptar datos que axuden a coñecer mellor a familia e apoiala con "máis eficacia". Ademais, apuntou que a familia ten un papel social "determinante" para saír da crise económica e para afrontar os retos demográficos e éticos que o futuro formula.

Feijóo subliña o financiamento e a internacionalización como os alicerces do Plan Téxtil Moda-Visión 2020 para fortalecer o sector e dotalo de instrumentos que o fagan competitivo en todo o mundo

O presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, subliñou na presentación do Plan Téxtil Moda-Visión 2020, o financiamento e a internacionalización como os dous alicerces deste plan estratéxico encamiñado a fortalecer o sector e dotalo de novos instrumentos que o fagan competitivo en todo o mundo.

Deste xeito, o titular autonómico garantiu, nun primeiro termo, que o Goberno galego dará todas as facilidades posibles en materia de liquidez ao sector téxtil, “tanto para circulante e para recualificar a desempregados, como para poñer en marcha novas empresas ou aproveitar a Eurorrexión para reforzar as vías de financiamento”.

Feijóo subliñou a internacionalización como a segunda aposta fundamental para lograr que o téxtil saia fortalecido da crise económica. “É evidente que na situación que vive actualmente España, a dependencia do mercado nacional é unha gran debilidade. Acuciado pola desconfianza e pola caída do consumo que impera no país, o sector téxtil ten que rearmarse e abrir novas fiestras que o fagan aínda máis visible nos mercados internacionais. Hoxe, máis ca nunca, precisa abrirse e liberarse do illamento que supón que dous terzos dos nosos produtos se vendan no mercado nacional, nun momento en que a gran maioría dos españois non ten capacidade para mercar”.

Segundo aseverou, neste plan hai un anceio que é común ao 100% dos sectores estratéxicos da nosa economía: “trátase de buscar novas rutas e establecer novas relacións comerciais que permitan aos emprendedores galegos distinguirse nos mercados internacionais de facto, dotarse de novos instrumentos –incidiu- que fagan posible competir en todo o mundo e, sobre todo, esquivar o máximo posible a crise que sofre o seu principal cliente, que é a nación española”.

Vontade de crecer, de cooperar e de manter intactos os seus distintivos de calidade
Feijóo resaltou que é difícil que un plan coma este naza con tantas garantías, “pero o téxtil –dixo- tenas: a vontade de crecer, a vontade de cooperar e a vontade de manter intactos os seus distintivos de calidade son a súa tripla fortaleza. O acordo do diálogo social é o seu aval. E este acto, a demostración de que hai un sector privado disposto a renovarse, a avanzar e a triunfar; e un sector público decidido a acompañalo e apoialo nese camiño”.

“Hoxe, hai no téxtil cooperación institucional, compromiso económico e a disposición de recuperar os liderados que forman parte da nosa historia”, aseverou.

No tocante á integración de esforzos, Feijóo afirmou que poucos exemplos mellores que o sector téxtil para reflectir que o entendemento é o mellor patrón nun momento coma este que nos obriga a facer máis con menos. “O sector é a suma de diversos intereses, desde os do deseño e a fabricación, ata os da distribucións, a pasarela ou a comercialización. Neste contexto, as alianzas e a cooperación son unha necesidade. Pero ademais, nun momento económico como o actual, é unha obriga que, en lugar de varios retallos, sexamos quen de tecer unha peza uniforme”.

Neste senso, quixo recoñecer a xenerosidade e a madurez do sector. “Xenerosidade e madurez –salientou- que teñen derivado en dous pasos imprescindibles para que hoxe poidamos estar aquí, dando un impulso conxunto a un ámbito tradicional e estratéxico da nosa economía: a posta en marcha do único Clúster do Téxtil, en setembro do pasado ano; e o pacto polo sector téxtil alcanzado entre a Administración, os axentes sociais e os axentes económicos, e que forma parte do Acordo polo Diálogo Social que ratificamos o pasado mes de xullo”.

Ademais da vontade e da cooperación, Feijóo destacou un terceiro factor co que as empresas do téxtil poden afrontar o seu futuro e aplicar este plan estratéxico, destinado especialmente as case 550 pemes do sector que dan emprego a preto de 13.000 persoas e que facturan algo máis de 1.000 millóns de euros anuais. “Refírome ao seu dobre arraigo. Con Galicia e cos dous principios que van unidos de seu á moda galega: o deseño e a calidade”.

Por último, Feijóo explicou que este plan está pensado para afrontar non só as necesidades máis apremiantes, “senón que tamén nos convoca durante toda esta década, en consonancia co Plan Estratéxico 2010-2014 horizonte 2020 que, recentemente –lembrou- contou cos parabéns da Unión Europea por ser unha das poucas rexións que plantexa unha planificación no mesmo calendario que a planificación da UE, cando a Unión aprobou a Estratexia 20-20”.

AS EMPRESAS QUE DESPIDAN QUEDARANSE SEN AXUDAS Á CONTRATACIÓN PARCIAL

O Goberno segue adiante coa tramitación do Acordo Social e económico. Tras a pausa do venres pasado, motivada pola visita de Estado do chanceler alemán e o Cumio Europeo do venres, o Consello de Ministros volve hoxe a ter sobre a mesa o pacto social. Esta vez trátase das políticas activas de emprego, en concreto o plan de choque para reactivar a ocupación, capítulo que non goza do consenso alcanzado en pensións.

Mentres a secretaria de Estado de Emprego, Mari Luz Rodríguez, ultimaba pola tarde cos axentes sociais algúns flocos do anteproxecto que se aprobará hoxe en Moncloa, fontes do ministerio revelaban nos corredores do Congreso algunhas novidades ao respecto.

A primeira é cuantitativa. Aínda que a idea é que estea dispoñible ata que se esgote o presuposto, Traballo estima que a axuda de 400 euros suxeita a formación para os mozos parados que esgoten a súa prestación por desemprego e non teñan ingresos alternativos custará uns 400 millóns ás arcas do Estado. Este cálculo baséase na suposición de que se terá que facer fronte a unha media de 80.000 usuarios ao mes. Unha cifra que contrasta cos 198.000 beneficiarios mensuais rexistrados durante a última etapa da antiga axuda de 426 euros, que expira o 16 de febreiro. Como os parados que cobran a axuda se acumulan mes a mes, a estimación dá por sentado que o sistema será capaz de lograr que a medida que entren novos usuarios vaian saíndo outros, de maneira que a bolsa de usuarios non creza demasiado.

Tamén hai novidades na outra gran medida incluída no plan de choque: a bonificación á contratación a tempo parcial de mozos e parados de longa duración. Así, o Goberno propuxo aos sindicatos que non poidan acceder a ela as empresas que reducisen equipo nos seis meses previos a solicitala.

A vicepresidenta económica do Goberno, Elena Salgado, deu onte na comisión non permanente do Pacto de Toledo un dato revelador: coa reforma das pensións, o sistema aforrará un 3,5% do PIB para 2050. O sistema de pensións español, pois, poñeríase así "ao nivel do resto de países" da Unión Europea. Así, a reforma elevará a taxa de actividade para os traballadores de ata 61 anos entre un 1,5% e 2% a partir de 2030, e o PIB crecería entre un 1,4% e un 1,7% máis nese momento.

"Sen a reforma, os desequilibrios teríanse notado xa na próxima década", sentenciou Salgado. O titular de Traballo, Valeriano Gómez, quixo destacar ante o resto de forzas políticas que a progresividade da implantación da reforma fará "que os cidadáns que se xubilen nos próximos anos apenas noten os seus efectos, e os máis novos teñan tempo de adaptar as súas decisións ao novo réxime de xubilación".

Para o secretario xeral de CC OO, Ignacio Fernández Toxo, sería "prudente" que o Goberno non aprobe hoxe o plan de choque debido a que sindicatos e Executivo aínda están a negociar algúns aspectos deste. Toxo asegurou pola mañá que se estaba a discutir se a axuda de 400 euros a parados novos e de longa duración que esgotasen a súa prestación poida ser cobrada polos que cobrasen os 426 euros do Prodi. Ao final, Valeriano Gómez indicou que esta circunstancia non será posible. Polo tanto, os que cobrasen a axuda que expira este mes non terán dereito á nova de 400 euros.